Niemal każdy z nas rozpoczyna naukę mówienia od tego słowa: Mama, Mutti, Madre, Maminka. Jedno słowo, a tyle ładunku emocjonalnego, tyle radości, nadziei, słońca. Bycie matką to wielkie Logując się na konto lokalne DZIECI jedynie udało mi się przegrać pliki na partycję D: z Dysku C: Czy macie jakis pomysł co mogę zrobić by odzyskać dostęp do konta Admin? Czy jedynym rozwiązaniem jest ponowan instalacja Windows 10 i utrata wszystkich danych. Nie trzeba mieć podpisu elektronicznego, wystarczy profil zaufany. My udostępniamy taką specjalną podpisywarkę do umów także to będzie najprostsze, najszybsze, najbardziej sprawne no i mniej papieru, czyli to o co chodzi w cyfryzacji. Rodzice muszą również złożyć oświadczenie o tym, że nie mają sprzętu z innego programu. – Nie, nie i jeszcze raz nie! To ty nie możesz mieć dziecka. Ja mogę. Nie krzyknęłam jednak. Wiedziałam, że nie wolno mi tego zrobić, nie mogę aż tak bardzo skrzywdzić Huberta. Bo byłam pewna, że takie słowa zabolałyby go ogromnie. – To pomyśl, proszę, zastanów się. To świetny pomysł. I chyba dla nas jedyne rozwiązanie. 468 odpowiedzi. 8332 wyświetleń. brUm. Przed chwilą. Mój mąż zawsze chciał mieć dziecko, ale ja mu go nie dam. Co mam robić. Jak jeszcze nie wiedzieliśmy że nie mogę mieć dzieci to Szczególnie mężczyznom - Nieuzasadnione poczucie winy - Nie mogę mieć dzieci I wiele innych. JAK SIĘ PRZYGOTOWAĆ ubierz się proszę wygodnie i weź ciepłe skarpetki. Przygotuj się, by opowiedzieć o tym na co chcesz patrzeć ktrótko, najlepiej w jednym zdaniu. vvDOI. Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. Autor Wiadomość Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. znam matki, ktore urodziy dzieci chociaz nei chcialy, z presji. I powiem wam, ze to koszmarny widok. Owszem one wychowuja te dzieci, ale nic wiecej. Zero emocji, uczuc. Nigdy nei wdzialam, zeby przytulily takie dziecko, pocalowaly... Jest tylko krytyka i wieczne klotnie, w torych non stop sie przewija: "zaluje ze cie urodzilam" i w jednym przypadku tak juz 20 kobiet nie chce meic dzieci, to nie ma co jej wmawiac egoizmu, nieodpowiedzialnosc etc. ani jej namawiac tylko sie za nia modlic. bo inaczej nic dobregoz tego nie wyjdzie. Na zewnatzr: spelniony obowiazek - urodzone dziecko. Wewnatzr tragedia tego dziecka i matki. Śr lis 09, 2011 20:52 kropeczka_ns Dołączył(a): Wt mar 17, 2009 18:36Posty: 2041 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. ikm dlatego z punktu widzenia prawa ślub nie musi być kościelny. Ślub kościelny jest dla wierzących, dla akceptujacych zasady głoszone przez Kościół. Dziecko to przede wszystkim wielka, ogromna radość, wielki rozwój osobisty, dzięki dzieciom znajdujemy w sobie cechy których istnienia nawet byśmy nie podejrzewali. Dzieci to wielka siła scalająca małżeństwo, dająca napęd do pracy i siłę do pokonywania przeszkód. Dla mnie miłość do dzieci to świetna szkoła miłosci bezwarunkowej, niezależnej od niczego, dającej i niczego nie oczekującej w zamian. Nie wiem jak wy, ale ja zanim urodziłam dzieci nawet nie wiedziałam że można kochać w taki sposób _________________Ania Wt lis 15, 2011 14:47 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. Temat stary już troszke ale wypowiem nie wiadomo czy nie zmieni się dopiero po urodzeniu dziecka kobieta przekonuje się do macierzyństwa i jej zdanie na ten temat zmienia sie o 180 przypadki warto dać sobie i dziecku szanse(zwłaszcza jeżeli już sie pocznie o co w normalnym współżyjącym małżęństwie nietrudno,nawet przy zabezpieczaniu się),kobieta została przecież stworzona do bycia matką czy to w sensie fizycznym czy tylko nasza też mogą i powinny być dobrymi "matkami" dla np gdzieś że każda kobieta jest powołana do tzw dlaczego Kościół nie chce się zgadzać na bezdzietność:miłość małżeńska musi być płodna,współżycie seksualne zarezerwowane tylko dla małżeństw też nie może być oderwane od płodności. Śr lis 16, 2011 17:39 aggeusz Dołączył(a): So lip 10, 2010 12:46Posty: 1 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. Wiele osób jest bezdzietnymi i takie bezdzietne małżeństwa chcą mieć dzieci i oczekują na adopcję. Od kilku lat spotykamy takie małżeństwa na dialogach małżeńskich a potem widzę ich radość z otrzymania ktoś zakłada , że nie chce mieć dzieci w małżeństwie to jest z motyw do nieważności sakramentu małżeństwa ale, trzeba zbadać dlaczego tak jest i to może być przeszkodą do zawarcia sakramentu małżeństwa a może w tej osobie jest pewna blokada, uraz czy inne sprawy. Warto poradzić się w poradni małżeńskiej zarówno kapłana jak i specjalistów tam pracujących. Takie poradnie są w każdej diecezji naj częściej przy kurii biskupiej. Śr sty 11, 2012 19:05 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. szumi napisał(a):Naprawdę się kochający naturalnie chcą tę miłość 'przekuć' na owszem, jest to sakrament dla osób naprawdę się zgadzam się. Uważam, że małżeństwo może być bardzo szczęśliwe BEZ dzieci - a nawet szczęśliwsze niż z dziećmi. Dzieci to masa problemów i wieczny stres. N sty 15, 2012 16:40 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. aggeusz napisał(a):Jeśli ktoś zakłada , że nie chce mieć dzieci w małżeństwie to jest z motyw do nieważności sakramentu małżeństwa ale, trzeba zbadać dlaczego tak jest i to może być przeszkodą do zawarcia sakramentu małżeństwa a może w tej osobie jest pewna blokada, uraz czy inne sprawy. Warto poradzić się w poradni małżeńskiej zarówno kapłana jak i specjalistów tam pracujących. Takie poradnie są w każdej diecezji naj częściej przy kurii po co się radzić? Jeśli oboje się dogadają, że nie chcą dzieci, to czemu mają nie wziąć ślubu kościelnego? Mają się spowiadać ze swoich pogladów księdzu? Po co? N sty 15, 2012 16:42 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. kropeczka_ns napisał(a):ikm dlatego z punktu widzenia prawa ślub nie musi być kościelny. Ślub kościelny jest dla wierzących, dla akceptujacych zasady głoszone przez Kościół. Dziecko to przede wszystkim wielka, ogromna radość, wielki rozwój osobisty, dzięki dzieciom znajdujemy w sobie cechy których istnienia nawet byśmy nie podejrzewali. Dzieci to wielka siła scalająca małżeństwo, dająca napęd do pracy i siłę do pokonywania przeszkód. Dla mnie miłość do dzieci to świetna szkoła miłosci bezwarunkowej, niezależnej od niczego, dającej i niczego nie oczekującej w zamian. Nie wiem jak wy, ale ja zanim urodziłam dzieci nawet nie wiedziałam że można kochać w taki sposób Co do cech - tak, wyłażą z nas wtedy również te najgorsze cechy....Dziecko potrafi doprowadzić do furii na maxa....Nie uważam by dzieci dawały mi jakikolwiek napęd do pracy, raczej zniechęcenie życiem z powodu wiecznego stresu, problemów i wydatków ciągłych....Jak już są - trzeba wychować i uważam by dzieci mnie rozwijały - raczej czuję , że się cofam w rozwoju - no ale taki już los matek... N sty 15, 2012 16:45 mareta Dołączył(a): Pt cze 03, 2011 8:17Posty: 2586 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. "Jak mogłaś zwątpić Saro, że syna zrodzić możesz, co znaczy twoja starość, przecierz Pan wszystko może" Planowanie nie posiadania dzieci czyni małżeństwo od począjku nieważnym, ponieważ godzi w zasadniczy cel katolickiego małżeństwa. N sty 15, 2012 18:11 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. mareta napisał(a):"Jak mogłaś zwątpić Saro, że syna zrodzić możesz, co znaczy twoja starość, przecierz Pan wszystko może" Planowanie nie posiadania dzieci czyni małżeństwo od począjku nieważnym, ponieważ godzi w zasadniczy cel katolickiego to w takim wypadku jedno ewentualnie sobie można "zmajstrować" żeby małżeństwo ważne było N sty 15, 2012 18:32 epsilon Dołączył(a): Pt sty 21, 2011 21:32Posty: 111 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. ikm napisał(a):mareta napisał(a):"Jak mogłaś zwątpić Saro, że syna zrodzić możesz, co znaczy twoja starość, przecierz Pan wszystko może" Planowanie nie posiadania dzieci czyni małżeństwo od począjku nieważnym, ponieważ godzi w zasadniczy cel katolickiego to w takim wypadku jedno ewentualnie sobie można "zmajstrować" żeby małżeństwo ważne było I myslisz, ze Bog da sie na to "nabrac"? N sty 15, 2012 22:34 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. ikm napisał(a):No to w takim wypadku jedno ewentualnie sobie można "zmajstrować" żeby małżeństwo ważne było Sadzę, że lepiej urodzić i oddać innym ludziom, którzy je pokochają. Plan będzie wykonany. Możecie sobie zmajstrować jeszcze jedno na takich samych zasadach. 20% par nie może mieć dzieci. Będzie usprawiedliwienie: mamy defekt, ale mimo to zmajstrowaliśmy te dzieci. Bóg zadowolony, rodzice adopcyjni też....my mamy spokojne sumienie. N sty 15, 2012 22:49 kropeczka_ns Dołączył(a): Wt mar 17, 2009 18:36Posty: 2041 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. ikm współczuję ci. Serio, poważnie mówię. Przypominam sobie niedawną rozmowę ze znajomą matką czwórki małych dzieci (wiek od 3 do 9 lat) która od 9 lat zajmuje się wychowywaniem dzieci. Sytuacja materialna przyzwoita, mąż dosyć dobrze zarabia, nie kokosy ale im wystarcza. Dzieci zdrowe, udane, starsze dobrze się uczą, nie sprawiają kłopotów. I ona zapytała mnie czy zostawimy dzieci u babci jadąc na wakacje. Z szoku jaki przeżyłam opadła mi szczęka i nie wiedziałam co powiedzieć. Przecież ja bym się zapłakała z tęsknoty za nimi nie widząc ich tak długo, przecież to nie byłby żaden odpoczynek gdyby nasza ekipa nie była w komplecie! A ona na to że chciałaby bardzo trochę od dzieci odpocząć....I wiesz, ja wtedy jej powiedziałam że ja nie znam tego uczucia. U mnie już kiedy zbliża się godzina wyjścia z pracy zaczynam myśleć tylko o tym że zaraz jadę po miśki, że będziemy sobie wszystko opowiadać, wreszcie spędzać razem czas. Całe to napięcie i stres jaki mam zawsze w pracy opada ze mnie i staje się innym człowiekiem, odpoczywam przy nich, nawet jeśli jestem niby fizycznie zmęczona. Jesteśmy niepodzielną jednością, i nie miałam pojęcia że można tak kogoś kochać póki się nie urodzili. Nie znałam tej dumy jak to kiedy Bąbel odnosi kolejne sukcesy jako czołowy bystrzak matematyczny w klasie, i takiej samej kiedy Bąbelek wreszczie narysował "ludzia" w przedszkolu bo do tej pory tylko bazgrał Tego uczucia kiedy się przytulają, włażą na kolana, (nawet starszy- już wielki chłop). Co więcej podobne odczucia mają moje kolezanki (jest nas 4 młode mamy w pracy) i tak samo tęsknią za swoimi słodziakami. Ja jestem pewna że dzieci sprawiają że staję się lepszym człowiekiem, i nawet ich marudzenie i wybryki są dla mnie szkołą cierpliwosci- jasne, porażki sie zdarzają jak każdemu. _________________Ania Cz sty 19, 2012 18:34 Anonim (konto usunięte) Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. kropeczka_ns napisał(a):Przypominam sobie niedawną rozmowę ze znajomą matką czwórki małych dzieci (wiek od 3 do 9 lat) która od 9 lat zajmuje się wychowywaniem dzieci. Sytuacja materialna przyzwoita, mąż dosyć dobrze zarabia, nie kokosy ale im wystarcza. Dzieci zdrowe, udane, starsze dobrze się uczą, nie sprawiają kłopotów. I ona zapytała mnie czy zostawimy dzieci u babci jadąc na wakacje. Z szoku jaki przeżyłam opadła mi szczęka i nie wiedziałam co powiedzieć. Przecież ja bym się zapłakała z tęsknoty za nimi nie widząc ich tak długo, przecież to nie byłby żaden odpoczynek gdyby nasza ekipa nie była w komplecie! A ona na to że chciałaby bardzo trochę od dzieci odpocząć....I wiesz, ja wtedy jej powiedziałam że ja nie znam tego uczucia. U mnie już kiedy zbliża się godzina wyjścia z pracy zaczynam myśleć tylko o tym że zaraz jadę po miśki, że będziemy sobie wszystko opowiadać, wreszcie spędzać razem czas. Całe to napięcie i stres jaki mam zawsze w pracy opada ze mnie i staje się innym człowiekiem, odpoczywam przy nich, nawet jeśli jestem niby fizycznie zmęczona. A nie zauważyłaś, że TY "wakacje" od dzieci masz CODZIENNIE będąc w pracy, a tamta matka "wakacji" od dzieci nie ma NIGDY? Ma ona pełne prawo chociaż raz w roku odpocząć od dzieci i wręcz jest to konieczne!!! Ty odpoczywasz od dzieci całymi roboczymi tygodniami - a tylko wieczorami, w weekendy i na urlopie masz dla nich naprawdę ja chodziła do pracy to marzyłabym o wakacjach z dziećmi. Póki co marzę o wakacjach BEZ DZIECI. Pt sty 20, 2012 10:17 zielona Dołączył(a): Śr paź 19, 2005 15:25Posty: 581 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. Ikm, ja odczytałam post kropeczki jako właśnie wyraz zrozumienia m. in. dla Twojej sytuacji. Pt sty 20, 2012 20:24 kropeczka_ns Dołączył(a): Wt mar 17, 2009 18:36Posty: 2041 Re: Bezdzietność z punktu widzenia Kościoła i religii. ikm, nie wiem czy można nawać wakacjami od dzieci po prostu zwykła konieczność utrzymania rodziny. Z jednymi zarobkami byłoby u nas cienko, więc pracuję (cięzko, i za dużo), nie narzekam, dziekuję BOgu za wspaniałe dzieci i za każda chwilę z nimi. Dziewczyna o której wspomniałam podjęła inną decyzję i nie wróciła do pracy, w sumie nie mozna powiedziec że tego załuje- bo tak naparwdę życie mamy pracującej jest trudne i zwykle dzień jest zapakowany szczelnie obowiązkami od świtu do nocy, ale ma takie odczucie o jakich wspomniałam. Ja osobiście uważam że lepiej jest jak kobieta pracuje, (lepiej dla jej psychiki), a optymalnie jeśli ma możliwośc pracować mniej godzin a przynamniej mniej niż ja naprzykład:) (ten tydzień - 8- 24- 8- 12- 24). Ja wstaję codziennie o 6 albo wcześniej, zawożę dzieci doszkoły i przedszkola, w pracy muszę być przed po 15 je odbieram (mówię o dniach kiedy pracuję "tylko" 8 godzin), często zakupy robię późnym wieczorem, gotuje, robię normalnie wszystko w domu, sprawdzam synkowi lekcje, zawożę na basen, często bywa tak że usiąśc na chwile mogę dopiero o 22. A pomimo to sa dla mnie wieczną radością. Nie wiem z czego to wynika. Uwielbiam Bąbli i tyle ... _________________Ania So lut 04, 2012 20:44 Wyświetl posty nie starsze niż: Sortuj wg Nie możesz rozpoczynać nowych wątkówNie możesz odpowiadać w wątkachNie możesz edytować swoich postówNie możesz usuwać swoich postówNie możesz dodawać załączników Zgłoś odpowiedź Cześć. Jestem z dziewczyną od prawie 2 lat. Po roku bycia razem rozmawialiśmy sobie tak na spokojnie o dzieciach temat sam wyszedł. Jak się okazało moja dziewczyna nie chce mieć dzieci...panicznie nie nie chce. Dlatego do dzisiaj nie kochamy się, bo ona się boi, że zajdzie w ciążę. Mamy po 21 lat. Wiadomo, że w tej chwili też bym nie chciał...wolę skończyć najpierw studia a potem się ustatkować. Jednak potem chciałbym mieć dziecko...chociaż jedno...albo dwójkę. A ona? jak mi to powiedziała: Dziecko to dla niej koniec świata. Boi się, że będzie się z nim użerać...męczyć..nie będzie spać po chyba nie zauważa tego, że potem całe życie będzie sama. Kocham ją...zależy mi na niej, miałem zamiar się jej oświadczyć. Jednak fakt, że nie będę mógł mieć z nią dzieci mnie dobija... Jak myślicie? Czy później jak dojrzeje będzie chciała dzieci? Czy może być tak, że nigdy zdania nie zmieni? Doradzcie mi coś proszę :) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Elbii Zgłoś odpowiedź Czesc. Moje najwieksze obawy budzi nie sam fakt, ze Twoja dziewczyna nie chce miec dzieci, tylko powod, ktory podaje. Co innego, gbyby byly jakies przeciwwskazania medyczne i ona bala sie o swoje zdrowie, moze nawet zycie. Uzerac sie z dzieckiem? Tak kobieta mowi? Wiadomo, dziecko to ogromny wysilek 24/7, piatek, swiatek i niedziela. Ale ile daje radosci, satysfakcji... Dziecko wszystko wynagradza - po prostu soba. No dobra, i co teraz? Jedynym stuprocentowo bezpiecznym srodkiem antykoncepcji jest abstynencja. Zamierzacie wiec zrezygnowac na stale z seksu? Jesli nie, jaki plan na niezaplanowana ciaze? Na Ciebie spadna wszystkie obowiazki? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź To nie jest wiek na planowanie dzieci,to z czasem się zmieni i Ty dziewczynę może zmienisz /ja wiem ,że na dzień dzisiejszy wydaje się to niemożliwe dla Ciebie/,tak ,że nie masz czym zamartwiać się na przyszłość, ale jeśli całkowita abstynencja ma być panaceum na nie zachodzenie w ciążę to współczuję. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość taak Zgłoś odpowiedź Malo ktora kobieta nie zmienia zdania w kwestii posiadania dzieci .W tej chwili jest ostrozna bo opieka nad dzieckiem ja przeraza ,ale gdy przyjdzie Jej czas to moze zmienic zdanie. Czas pokaze jak bedzie . Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź No właśnie. Mam zamiar jej się oświadczyć. Więc zmiania dziewczyny odpada...Nie chcę rzucać słów na wiatr. A ona swoimi poglądami na temat dzieci mnie przeraża...Też wydaje mi się, że kiedyś zmieni zdanie. Ale nie mam pewności. Ona sama mi mówiła, że jak z wiekiem hormony zaczną szaleć to może jej się zmieni...ale nie koniecznie. A znam dziewczyny w moim wieku i nawet młodsze które, mówią, że chcą mieć dzieci bo to cudowne. Też nie rozumiem dlaczego ona ma taki pogląd na to..ale cóż...Nie chcę jej zostawić z tego powodu, ale się martwię :( Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Elbii Zgłoś odpowiedź W tej sytuacji lepiej nie podejmuj pochopnej decyzji o oswiadczynach, tylko zastanow sie, czego chcesz w zyciu. Musisz wiedziec, ze jej poglady moga sie nigdy nie zmienic, a jeszcze kiedys ona moze Ci wypomniec, ze od poczatku Cie informowala. Na spokojnie przemysl, co jest dla Ciebie wazniejsze, bycie z ta dziewczyna w bezdzietnym do konca zwiazku, czy powolanie na swiat i wychowywanie dzieci. Powinienes smialo wtajemniczac ja w swoje oczekiwania, rozmawiac o nich otwarcie, a nie liczyc na lut szczescia. Nikt nie wie, czy ona kiedys dostrzeze cud, jaki niesie ze soba bycie matka. Takie wypowiedzi o szaleniu hormonow moga miec na celu chec przytrzymanie Cie przy sobie. Tak wiec, powiem raz jeszcze, rozmawiaj otwarcie i nie kryj swoich oczekiwan. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź ~Elbii W tej sytuacji lepiej nie podejmuj pochopnej decyzji o oswiadczynach, tylko zastanow sie, czego chcesz w zyciu. Musisz wiedziec, ze jej poglady moga sie nigdy nie zmienic, a jeszcze kiedys ona moze Ci wypomniec, ze od poczatku Cie informowala. Na spokojnie przemysl, co jest dla Ciebie wazniejsze, bycie z ta dziewczyna w bezdzietnym do konca zwiazku, czy powolanie na swiat i wychowywanie dzieci. Powinienes smialo wtajemniczac ja w swoje oczekiwania, rozmawiac o nich otwarcie, a nie liczyc na lut szczescia. Nikt nie wie, czy ona kiedys dostrzeze cud, jaki niesie ze soba bycie matka. Takie wypowiedzi o szaleniu hormonow moga miec na celu chec przytrzymanie Cie przy sobie. Tak wiec, powiem raz jeszcze, rozmawiaj otwarcie i nie kryj swoich oczekiwan. Zgadzam się z tą wypowiedzią. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź A ja myślę, że skoro się kochacie, wszystko między Wami jest ok, to tylko Wasza sprawa, czy i kiedy zamierzacie się pobrać. marek92 A znam dziewczyny w moim wieku i nawet młodsze które, mówią, że chcą mieć dzieci bo to cudowne. Po co w ogóle takie porównania? One to one, a Twoja dziewczyna to Twoja dziewczyna. Każdy jest inny i każdy inaczej do tej sprawy podchodzi. Jedni chcą mieć dzieci wcześniej, inni później. Jedni chcą mieć jedno dziecko, inni całą gromadkę. Ludzie są różni, i trzeba to uszanować. Dodam, że znam dziewczyny pod trzydziestkę w szczęśliwych związkach, które też nie chcą mieć w tym momencie dzieci. Z tych powodów co Twoja dziewczyna. Co w tym złego? Właśnie dobrze, że szczerze o tym mówią, zamiast pakować się w coś, na co nie są gotowe, jak to robią kompletnie nieodpowiedzialni ludzie. I również skłaniam się ku temu, że to nie jest jej czas, że w przyszłości zmieni zdanie. Przekreślać Waszą miłość z powodu różnicy w spojrzeniu na tą sprawę? Absurd. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź W takim razie dziękuję za rady :) Super, że są takie fora na którym ludzie na prawdę potrafią pomóc :) Dziękuje wszystkim za rady. Od razu lepiej się poczułem :) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Elbii Zgłoś odpowiedź Nie ma za co dziekowac, chetnie pomagamy. Marek, niestety, jest wiele kobiet, ktore po prostu - jak to ujac - nie powinny byc matkami - tak, jak niektorzy mezczyzni nie nadaja sie na ojcow. Na ulicach widuje sie takie kobiety, ktorym dziecko przeszkadza, co wyraznie widac. Szarpia je, bo cos mowi i przeszkadza im np. prowadzic goraca dyskusje z psiapiola przez telefon. Sam znam kobiety, ktore ze wstretem niosa pieluche swojego dziecka w wyprostowanej, maksymalnie wyciagnietej rece, trzymajac ja dwoma palcami. Bycie matka wcale je nie cieszy. Nie mozna wiec powiedziec, ze Twoja wybranka na pewno kiedys zechce zostac matka. Dlatego serdecznie Ci radze, nie polegaj na takich stwierdzeniach, ze "moze kiedys hormony", bo to takie wodzenie za nos - rownie dobrze ona moze Ci powiedziec, ze moze kiedys zapanuje pokoj na calym swiecie. W obu stwierdzeniach tyle samo prawdy. A co Ci to daje? Nic. Zastanow sie, co dla Ciebie jest najwazniejsze. Jesli piszesz sie na bezdzietny zwiazek, nie ma problemu - Waszej milosci nie stoi nic na przeszkodzie. Ale jesli zalezy Ci na dzieciach, kiedys mozesz byc nieszczesliwy. Lepiej nie deklaruj sie, nie decyduj na cos, nie majac jasnych deklaracji z jej strony. A przede wszystkim nie podejmuj pochopnych decyzji, bo takie sa zawsze najgorsze. Porozmawiajcie sobie szczerze i wszystko uzgodnijcie. Trzymaj sie! :) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź I żeby w tym wieku się oświadczać...,na ostateczne decyzje życiowe masz czas , za parę lat zobaczycie czy ta miłość tak się dalej mocno trzyma i wtedy takie decyzje, teraz to nawet nie wiesz czy będziecie sobie odpowiadać pod względem seksualnym. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość unna Zgłoś odpowiedź 21 lat, to macie jeszcze czas na ślub. Poczekaj z tymi oświadczynami, po co się spieszyć? Z seksem też nie musicie się spieszyć, jednak warto spróbować przed ślubem by wiedzieć, czy do siebie pasujecie, czy macie podobne temperamenty i potrzeby. A nawet jeśli okaże się, że nie, to przynajmniej podejmiecie tą decyzję świadomie i żadne z was, nie będzie tym zaskoczone i rozczarowane. Czy jej się "zachce " dziecka? Trudno powiedzieć, lecz to, że ktoś mówi że chce nie oznacza, że będzie dobrą matką. Znałam panią, miała dwoje dzieci i mówiła, że chce mieć więcej. Głodne dziecko wyło obok niej, a ona spokojnie rozmawiała z nami. Na moje pytanie, czy dziecko nie jest głodne, spojrzała na zegarek i spokojnie powiedziała, że faktycznie, powinna je godzinę temu nakarmić!!! I ona chce mieć więcej dzieci!!! Na razie nie spiesz się z oświadczynami, poczekaj. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja jeszcze pomyślałam,że taka niechęć do seksu i dzieci może wynikać z traumy po przeżyciach z przeszłości,może warto skorzystać z pomocy psychologa. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Do psychologa w żaden sposób nie da jej się namówić. Uważa, że nikt jej nie jest w stanie pomóc, i to, że z kimś pogada nic nie zmieni bo ona swoje wie i nikt jej nie przekona :( Poczekać? Cóż...myślicie że to za szybko? Myślałem, że to nie jest kwestia wieku a dojrzałości do związku ale możecie mieć rację, żeby jeszcze poczekać ... sam nie wiem teraz ;/ Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Zaręczyny nie są gwarancją miłości,nic nie zmienią w waszych relacjach ,wiec po co się śpieszyć, Twoja dziewczyna na pewno nie dojrzała nawet do narzeczeństwa. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Elbii Zgłoś odpowiedź Marek, o reke prosi ktos, kto jest pewny, ze chce spedzic reszte zycia z dana osoba. A tak zareczysz sie, nie majac pewnosci, i co dalej? Za jakis czas po zareczynach zaczna sie naciski, kiedy wreszcie slub... Mysle, ze nie macie co sie spieszyc. Nic na sile. Radze Ci nie podejmowac pochopnych decyzji. Rozmawiaj z dziewczyna na ten temat, nie ukrywaj swoich oczekiwan. Zobaczysz, jak sie sprawy beda rozwijaly. Kwestia dzieci to nie pytanie, na jaki kolor pomalowac pokoj. To bardzo powazne zagadnienie i ma ogromny wplyw na zycie, okresla jego caly przebieg. Jesli pragniesz zostac kiedys ojcem, nie pomijaj tej kwestii, myslac, ze jakos tam bedzie, bo inaczej mozesz miec przykra niespodzianke, gdy okaze sie, ze Twoja wybranka ma w tej kwestii diametralnie odmienne zdanie. Mozesz rozwinac kwestie ona swoje wie? Co ma na mysli? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Mówiąc 'Ona swoje wie' ma na myśli to, ze ma swoje zdanie i własny pogląd...i jak cos dla niej jest nie dobre to tak zostanie i swojego zdania nie zmieni...ze nikt jej nie Pomorze nawet psycholog. Wydaje mi się ze ona po prostu nie chce żeby ktoś jej pomógł...ja uważam ze rozmowa z innymi pomaga a ona nie. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Elbii Zgłoś odpowiedź W takim razie tym bardziej odradzam Ci rychle oswiadczyny. Dziewczyna poinformowala Cie o swoim zdaniu, na dodatek stanowczo oswiadczyla, ze nie zamierza go zmieniac i nikt ani nic jej do tego nie przekona. Oswiadczajac sie jej, mowisz, tak, wiem o tym wszystkim i odpowiada mi to - wyrazam na to zgode. Z tego, co piszesz, nie jestes jednak pewien, czy chcesz lub moze nawet czy mozesz prowadzic bezdzietne zycie, wiec na razie zdecydowanie lepiej wstrzymac sie z decyzja. Wg mnie jw. - przemysl, jak wazne sa dla Ciebie dzieci, a jesli dojdziesz do wniosku, ze sa celem Twojego zycia, przeprowadzaj rozmowy i otwarcie przedstawiaj swoje oczekiwania. Mozesz tez obserwowac jej reakcje na dzieci w Waszym otoczeniu (choc nie jest to ostateczny wskaznik). Jesli dobrze rozumiem, do tej pory dziewczyna podjela te decyzje samodzielnie, ani troche nie liczac sie z Twoim zdaniem. Wlasciwie tylko poinformowala Cie o tym i pozostawila z tym faktem sam na sam. Mam wrazenie, ze dla niej ta kwestia jest bezdyskusyjna. Moje obawy budzi, ze ona patrzy na to, co jest dobre dla niej, a nie na to, co jest dobre dla Was. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość unna Zgłoś odpowiedź Nie jest tak, że jak się mówi że się nie chce, to się nie będzie miało /choć oczywiście tak bywa/ Nie przekreślaj dziewczyny, tylko poczekaj - a na razie porozmawiaj, przedstaw swoje stanowisko w tej kwestii, bez upierania się, że tak musi być. Znałam dziewczynę, mówiła że nie chce mieć dzieci, nie lubiła cudzych - była wpadka, jest cudowną matką, ma świetny kontakt z córką. Znałam pana, wręcz brzydził się małymi dziećmi, ale gdy się urodziło jego dziecko, to wręcz zwariował na jego punkcie. Nawet kupka w jego oczach stała się piękna. U wielu instynkt macierzyński, /ojcowski/ pojawia się dopiero w momencie, gdy ten fakt zaistnieje. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Może nie chce wychowywać dziecko od małego bo wstawać w nocy itp i może porodu się boi? A ciekawe jak by zaragowała na adopcje już większego dziecka np. 5letniego? Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź no i dobrze ze nie chce , po co jej bachor i nieprzespane noce . Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja w sumie rozumiem twoją dziewczynę , masz wybór albo się pogodzić z tym , albo zaadoptować dziecko . Może boi się też porodu ? Może boi się odpowiedzialności że się nie nada ? No cóż po cholere wnikać to jej sprawa . Musisz to uszanować . Skoro ją kochasz i nie jesteś samcem któremu zależy tylko na założeniu rodziny i w ogóle . Bo to dla mnie jest durne , faceci którzy szukają wybranek do urodzenia potomstwa -_- Pewnie Twoja dziewczyna straciła do Ciebie trochę zaufanie . Pozdrawiam . Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Eminem98x a co złego jest w założeniu rodziny? Nie szukalem dziewczyny tylko dla potomstwa...ale instynkt wychowawczy to cos normalnego...wiec nie rozumiem wypowiedzi. Dziecko tez zbliża, a na starość może dużo nie bylo ze chce dziecko jako służącego to od razu mowie ze to tylko przyklad. Dlatego mówienie ze zależy tylko na potomstwie nie jest trafne ... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość MoniaOs Zgłoś odpowiedź mam lat 20, mam takie samo zdanie na temat dzieci jak Twoja dziewczyna, nie chce ich mieć, nie lubie ich, nie mam zamiaru męczyć się z bachorem - mój wybór. i popieram, a Ty zamiast rozmawiać ze swoją dziewczyną to radzisz się ludzi z neta, powodzonka. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Aghia Zgłoś odpowiedź Witam. Ja z moim facetem byliśmy najpierw przyjaciółmi, więc wiedział dobrze że nie lubię dzieci i nie chcę ich mieć. Teraz mam 33 lata, od 13 lat jesteśmy parą, i nie zmieniło mi się, nie mamy dzieci. Argumenty o wygodnictwie, figurze, finansowe itp są tak naprawdę wtórne, jeśli kobieta po prostu nie czuje potrzeby macieżyństwa. Ja nie czuję, i nie będę się zmuszać. Gdyby wszystkie kobiety miały instynkt macierzyński to nie byłoby ani porzuconych dzieci, ani zaniedbanych. Nie, nie zostałam sama. Mój facet kocha mnie, a nie za to co mogę mu dać (tak jak rolnik lubi swoją krowę bo mu dała dużo dorodnych cielaków). Mieszkam we Francji na wsi, mam kilku sąsiadów których dzieci od kilku lat nie nie odwiedziły, ale nie jesteśmy sami bo żyjemy trochę jak w wielkiej rodzinie, odwiedzamy się i spędzamy święta razem. Tak więc moja rada: kobieta nie musi mieć dzieci, i mam nadzieję że żaden facet nie zostawi jej tylko przez to. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Dołączył: 2006-04-22 Miasto: Ny Liczba postów: 3494 14 września 2012, 09:45 Wiecie, właśnie wróciłam od ginekologa i naprawdę się załamałam... Siedzę w domu i płaczę. Dowiedziałam się, że najprawdopodobniej nigdy nie będę mogła mieć dzieci: dla mojego przypadku są 2 wyjścia: albo teraz zajdę w ciążę (jak, z kim - kocham mojego faceta bardzo, ale nasz związek jest bardzo trudny i obecnie w fazie rozwoju... ) - albo pozostaje zamrożenie komórek jajowych jak do in vitro. Właśnie sprawdzałam cenniki i mnie to powaliło, to idzie w tysiące... Jestem roztrzęsiona i potrzebuję z kimś pogadać... Co byście zrobiły na moim miejscu?Nawet nie wiem, jak mam to powiedzieć mojemu facetowi (czy w ogóle mówić?).... unodostress 14 września 2012, 11:36 Ja bym powiedziała. Może akurat dziecko was zbliży. Dobrze to przemyśl, bo dziecko to nie zabawka. Musisz się zastanowić, znaleźć argumenty za i przeciw posiadaniu teraz dziecka. To poważna sama napisałaś dziecko to nie jest rzecz.. nie można w celu poprawienia sytuacji w związku decydować się na dziecko.. jak jest super wtedy dziecko a nie jako koło ratunkowe.. bo jak w związku mimo to będzie się źle działo to właśnie ono w tym wszystkim ucierpi, a autorka zostanie samotną matką jak dla mnie najlepsze wyjścia to rozmowa z facetem. po prostu musisz mu powiedzieć bo to wasza sprawa, a nie tylko Twoja. jeśli teraz to przemilczysz, a za X lat nadal będziecie razem i będziecie chcieli dziecko to wyrzuty sumienia Cię zjedzą po prostu, że nie pogadałaś jak był na to moment.. a jeżeli on sceptycznie podejdzie do tematu, a wręcz się przestraszy to jeśli jesteś pewna, że chcesz mieć dzieci to skołuj kasę spod ziemi żeby się później nie okazało, że olałaś jedyną szansę.. KoPiKo83 14 września 2012, 12:26 zasiegnelabym jeszcze kilku opinii lekarskich, lekarze lubia pierniczyc bez sensu, ja i moj brat zostalismy zrobieni bezproblemowo mimo ze lekarz nie dawal mojej mamie szans na zajscie w ciaze Dołączył: 2006-03-29 Miasto: Płock Liczba postów: 477 14 września 2012, 12:32 moja droga, da się wyleczyć, możesz być na etapie 37-latki, ja miałam wszystkich hormonów żeńskich mniej niż kobieta po menopauzie średnio o połowe czyli tyle co nic :) czyli wychodziło że miałam ponad 60 lat hehehe mi lekarz broń boże nie powiedział że mam stawać na rzęsach :) Dołączył: 2009-07-25 Miasto: Aha Liczba postów: 4104 14 września 2012, 12:34 Boze co za lekarz.. Dziewczyno biegnij do inngo lekarza.. Moja znajoma miala podobnie, okazalo sie ze takie rzeczy mozna zarrzymac leczeniem homonalnym.. Dochodzi do 30tki i dopiero teraz bedzie planowala dzieci. Z tego co wiem nie ma problemu:) Dołączył: 2009-06-05 Miasto: Nibylandia Liczba postów: 2679 14 września 2012, 12:43 Koniecznie idz do innego lekarza i skonsultuj to. Ten na jakiej podstawie stwierdził diagnoze?? Zrobił Ci badania? Bez badania hormonów i rezerwy jajnikowej nie da się stwierdzić nic. Ja na Twoim miejscu ochłonełabym trochę i wybrała się do dobrego specjalisty. Loca90 14 września 2012, 12:56 Przykro mi :( staram się właśnie o dziecko i załamałabym się słysząc taką informację...Oczywiście, że porozmawiaj z partnerem! No chyba, że mu nie ufasz, ale wtedy jaki sens miałby związek? Dołączył: 2011-05-30 Miasto: Tam Gdzie Spełniają Się Marzenia Liczba postów: 383 14 września 2012, 12:59 Mnie się wydaje że po pierwsze powinnaś koniecznie iść na konsultację do innego lekarza, a nawet dwóch. Poszukaj takich którzy mają dobre opnie, np. na "znany lekarz" a jeszcze lepiej jeśli zajmują się leczeniem niepłodności. Niestety są lekarze którzy czasem mówią dziwne porozmawiaj z kimś bliskim, może z Mamą? Ja rozumiem że jeśli Twój związek jest świeży i "rozwojowy" zrzucanie na drugą osobę takiej informacji może Was oboje wszystkim potwierdź diagnozę! Dołączył: 2012-07-07 Miasto: Poznań Liczba postów: 180 14 września 2012, 13:20 Mnie by to nie wzruszyło, bo nie lubię dzieci i nie chcę ich mieć. Jednak w twoim przypadku proponuję pierwsze co to porozmawiać ze swoim facetem. dajen90 14 września 2012, 13:45 mam 22 lata jakbym była na Twoim miejscu to zdecydowałabym się na dziecko zresztą Mój mi to samo mówił (gadaliśmy o tym co by było gdyby..) Dołączył: 2007-10-23 Miasto: Legionowo Liczba postów: 3712 14 września 2012, 13:59 Trochę siedzę w temacie. Pamiętaj, że mrożenie oocytów nie jest jeszcze bardzo rozwinięte. Też bym Ci doradziła dodatkowe konsultacje i rozmowę z najbliższymi. Dołączył: 2006-04-22 Miasto: Ny Liczba postów: 3494 14 września 2012, 09:45 Wiecie, właśnie wróciłam od ginekologa i naprawdę się załamałam... Siedzę w domu i płaczę. Dowiedziałam się, że najprawdopodobniej nigdy nie będę mogła mieć dzieci: dla mojego przypadku są 2 wyjścia: albo teraz zajdę w ciążę (jak, z kim - kocham mojego faceta bardzo, ale nasz związek jest bardzo trudny i obecnie w fazie rozwoju... ) - albo pozostaje zamrożenie komórek jajowych jak do in vitro. Właśnie sprawdzałam cenniki i mnie to powaliło, to idzie w tysiące... Jestem roztrzęsiona i potrzebuję z kimś pogadać... Co byście zrobiły na moim miejscu?Nawet nie wiem, jak mam to powiedzieć mojemu facetowi (czy w ogóle mówić?).... Dołączył: 2012-02-05 Miasto: Warszawa Liczba postów: 3779 14 września 2012, 11:00 przedewszystkim z nim, i z rodzicami... nikt tak nie wspiera i nie pomoze jak rodzina! szprotkab Dołączył: 2012-02-24 Miasto: Liczba postów: 5846 14 września 2012, 11:11 Pogadałabym z facetem. Jeżeli nie stać Cie na mrożenie to Twoja jedyna szansa. Myślę, że (tfu tfu) nawet gdybyście się rozstali nie żałowałabyś, że masz z nim samo dziecko też nie miałoby źle :) Na pewno dałabyś mu mnóstwo miłości a ojciec przecież będzie tylko (tfu tfu) być może gdzieś obok mamy a nie z mamą. Nie jest to super sytuacja, ale też nie koniec to nie jest zabawka i nie powinno sie go miec z samej checi posiadania. Swietna rada: zrobcie sobie dzieciaka, tak na wszelki wypadek. A to, ze zycie autorki zmieni sie diametralnie nie ma znaczenia. Poza tym przyszly ojciec chyba tez ma cos do powiedzenia. angel3103 14 września 2012, 11:13 Zeby miec dziecko i decydowac sie na nie trzeba najpierw byc zdecydowanym na to ze w lasnei ztym partnerem chce sie byc przez cale zycie Nikt nie lubi byc przymuszany i takie miejmy teraz dziecko bo potem bedzie z apozno to troche jak noz na gardle ta potrzeba musi isc z wnetrza zeby moc sie realizowac w byciu mama bo to cholernie trudna sztuka (jestem mama i wiem cos o tym)Stanie sie rodzicami to koniec pewnego okresu w zyciu totalnego szalenstwa zabawy do bialego rana beztroski i swobody napewno jestescie gotowi na kolejny etap ? Dołączył: 2011-01-18 Miasto: Warszawa Liczba postów: 3050 14 września 2012, 11:18 maharet17 napisał(a):Dowiedziałam się, że jestem na etapie 37-letniej kobiety (mam 23 lata) i to jest ostatni dzwonek, żeby mieć dziecko, bo za kilka lat będzie już za późno (tak, jakbym już miała menopauzę!)Jeśli chodzi o dziecko, to najgorsze w tym wszystkim jest to, że ja nad tym się nie zastanawiałam jeszcze, dla mnie to były odległe czasy (w przyszłości bardzo chciałam mieć dzieci, nawet kilka...)... absolutnie się tym nie przejmuj uwierz mi że nie jest źle ja własnie robiłam wszystkie hormony jak chcesz mogę Ci podać nazwy których trzeba zrobić żeby w mieć pewnosć co do diagnozy( o ile wcześniej nikt Ci nie zlecił) i możesz udać sie do innego lekarz odrazu z tymi wynikami, bo niestety trochę to trwa, bo robi sie je w różnych dniach cyklu, wiec w moim przypadku przy nieregularnych cyklach czekałam na wyniki aż miesieca a na zakończenie powiem Ci że z moich badań wynika że ja mam estradiol , który jest własnie odpowiedzialny za owulację, bez której wiadomo w ciąże nie zajde mam jak kobieta po przekwitaniu! ale czytałam że wszystko sie da unormować wiec nie załamuj sie i nie podejmuj pochopnej decyzji Salemka 14 września 2012, 11:20 szprotkab napisał(a):Salemka napisał(a):Pogadałabym z facetem. Jeżeli nie stać Cie na mrożenie to Twoja jedyna szansa. Myślę, że (tfu tfu) nawet gdybyście się rozstali nie żałowałabyś, że masz z nim samo dziecko też nie miałoby źle :) Na pewno dałabyś mu mnóstwo miłości a ojciec przecież będzie tylko (tfu tfu) być może gdzieś obok mamy a nie z mamą. Nie jest to super sytuacja, ale też nie koniec to nie jest zabawka i nie powinno sie go miec z samej checi posiadania. Swietna rada: zrobcie sobie dzieciaka, tak na wszelki wypadek. A to, ze zycie autorki zmieni sie diametralnie nie ma znaczenia. Poza tym przyszly ojciec chyba tez ma cos do że ojciec ma dużo do powiedzenia. Jeżeli się nie zgodzi to po sprawie. Nigdzie nie pisałam, żeby go wrabiać w dziecko itp. I nigdzie nie pisałam, że dziecko to zabawka. A co innego ma nas skłonić do rodzenia dzieci, jak nie chęć 'posiadania' jednego? Od tego wszystko się zaczyna - od chęci. A życie pewnie, że się zmieni, ale to już decyzja autorki - do niczego nie namawiam tylko przedstawiam swój pogląd na sprawę. Dołączył: 2005-11-09 Miasto: Wrocław Liczba postów: 367 14 września 2012, 11:21 Przede wszystkim zweryfikowałabym diagnozę...nie wierzę w wiarygodnośc tego typu diagnozy bez szczegółowych badań...koleżanka usłyszała taką diagnozę mając 18 lat....urodziła dziecko w wieku lat 28....bez wspomagaczy, bez wieloletnich prób....a zwyczajnie z tym jedynym, wtedy kiedy była na to gotowa....nie rozumiem lekarzy którzy tak bez zastanowienia dają "wyroki"... Dołączył: 2012-08-22 Miasto: Łódź Liczba postów: 6886 14 września 2012, 11:29 Powiedz facetowi, nie zostawaj z tym sama ! I też bym powiedziała, żebyś poszła jeszcze do innego poważna sprawa i warto jeszcze raz to tak na marginesie powiem Ci, że nie trzeba tracić nadziei . Moja ciocia miała zdiagnozowaną bezpłodność, adoptowali z mężem dziecko, a po 15 latach urodziła córkę ;) Trzeba wierzyć że będzie dobrze !Trzymam kciuki za Ciebie, powodzenia ! Dołączył: 2012-08-22 Miasto: Łódź Liczba postów: 6886 14 września 2012, 11:29 Powiedz facetowi, nie zostawaj z tym sama ! I też bym powiedziała, żebyś poszła jeszcze do innego poważna sprawa i warto jeszcze raz to tak na marginesie powiem Ci, że nie trzeba tracić nadziei . Moja ciocia miała zdiagnozowaną bezpłodność, adoptowali z mężem dziecko, a po 15 latach urodziła córkę ;) Trzeba wierzyć że będzie dobrze !Trzymam kciuki za Ciebie, powodzenia ! Dołączył: 2012-08-22 Miasto: Łódź Liczba postów: 6886 14 września 2012, 11:29 Powiedz facetowi, nie zostawaj z tym sama ! I też bym powiedziała, żebyś poszła jeszcze do innego poważna sprawa i warto jeszcze raz to tak na marginesie powiem Ci, że nie trzeba tracić nadziei . Moja ciocia miała zdiagnozowaną bezpłodność, adoptowali z mężem dziecko, a po 15 latach urodziła córkę ;) Trzeba wierzyć że będzie dobrze !Trzymam kciuki za Ciebie, powodzenia ! Myyystery 14 września 2012, 11:29 Moja kolezanka byla w podobnej sytuacji, zdecydowala sie na dziecko od razu. Tez bym tak zrobila, probowalabym nieustannie. Lepiej wczesniej niz prawdopodobnie nigdy. (przepraszam za brak pl znakow) Forum: Dla starających się Moje Drogie !!! Zacznę od tego,że dziś poszłam do nowej a ona „ O co chodzi? „ Niom to jej zaczęłam opowiadać o tych plamieniach (że możliwe,że są one od słońca – bo się ostatnio opalałam). I powiedziałam jej,że już prawie 2 latka się staramy o dziecko i chciałabym dostać jakieś skierowania na badania. A ona na to “po co mam się starać o dziecko jak mam dopiero 21 lat !Za młoda jestem – i lepiej będzie dla mnie jak się najpierw wybawię i wyszaleję!!! ” Wkurzyłam się, ale nic jej nie odpowiedziałam. Więc ona “” rozbierz się i siadaj na fotel” zaczęła mnie badać i nagle „ooooooooo” widzę,że masz bardzo miekką macicę (kilka razy sprawdzała,bo aż nie mogla uwierzyć … Ubierz się to Ci coś powiem ! Przestraszyłam się a ona chyba jesteś w bardzo wczesnej ja ale to niemożliwe dziś jest 15dc –powinnam mieć dopiero owulację? a ona „ masz łykać Luteine 2 razy dziennie na podtrzymanie ciąży, usg Ci nie zrobię bo jest jeszcze za wcześniej , zaczęłam dopytywać czy mogę zrobić – test a ona,że nie warto bo jest za wcześnie…Za 2 tygodnie mam do niej mam się nie nastawiać na tą ciąże bo – nie wiadomo co z tego będzie! Założyła,że jestem w tej ciąży i dlatego nie może mi dać żadnych skierowań na badania i cytologii też mi zrobić nie może!!!! Proszę napiszcie mi czy któraś z Was była kiedyś w takiej sytuacji? Powiem Wam szczerze,że już przyzwyczaiłam się do tej myśli,że będę mamą, ale tak bardzo się boję bo nawet testu nie mogę zrobić – pozostało mi tylko czekać… Bardzo proszę o Wasze kciuki, fluidki ciązowe i modlitwy !!!! Czy to możliwe,że tak wcześniej Gin była w stanie wyczuć ciąże? Tak bardzo boję się, że się rozczaruję!!! Dodam jeszcze,że wczoraj oglądałam meczyk w takiej restauracji i jak mój misiek siedział obok z piwkiem to poczułam ten ochydny zapach i mnie troszku zemdliło… Ja nigdy piwa nie piłam bo nie lubię, ale na jego zapach nigdy mdłości nie miałam i na środku na dole brzuszek mnie bolał ! Poza tym dziś już nie plamiłam ! Piersi mam normalne. Serdecznie pozdrawiam KLAUDIA

nie mogę mieć dzieci forum